Gra wyścigowa Mafia III informacje

Nietypowo podana historia, podzielona na obrazy z taśm sądowych, problemy ze świadkami oraz nowe przerywniki filmowe, od początku interesuje i pisze niepowtarzalny nastrój, który momentalnie umieszcza w obrót wydarzeń. Po naprawdę fantastycznym prologu rzeczywistość wyraża się coś inna. Reszta opowieści udzielana istnieje w ratach jako rekompensata za zdobywanie nowych dzielnic miasta i mało oryginalne misje rozsiane po całej mapie.

Poprzednie części serii - szczególnie niedościgniona pierwsza Mafia - polecały się ciągiem fabularyzowanych zadań, które ostatecznie dopasowywały się w sprawę gangsterskiego życia. Drogi również budynki wokół pełniły rolę żywego tła. W najnowocześniejszej wersji twórcy podjęli zaskakującą decyzję - otwartość świata i dodatkowe aktywności skierowali do sytuacji obligatoryjnych kroków do wykonania. Koniecznych, by trafić do dalszych fragmentów opowieści.

W obecnej sytuacji grze bliżej do serii Saints Row. Fundamentem konkurencje jest poszerzanie gangsterskiego imperium oraz zdobywanie dzielnic, a fabuła stosuje w dalszej części gry mieć jedynie dodatek - przerywnik od beztroskiej rozwałki. W Mafii sednem jednak była emocjonująca przygodę z pięknym klimatem starych filmów, oraz nie godziny spędzone na lataniu po drogach oraz powtarzalności.

Trudno powiedzieć, czemu zdecydowano się na takie podejście. Najwidoczniej twórcy chcieli przedłużyć czas spędzony z grą, co jest kompletnie niepotrzebne - Mafia 3 zachowała się przedstawioną historią nawet, gdy ta kryła się po dziesięciu godzinach. Wówczas, po intensywnej fabule, ważna aby spokojnie wrócić do przejmowania dzielnic oraz rozrywki w trudne budowanie infrastruktury nielegalnych biznesów.

Powolny upadek głównego bossa - Sala Marcano - ogląda się naprawdę jak dużo atrakcyjny kryminał, choć w trakcie rozgrywki prawie cały okres należymy w sekwencjach misji, jakich końcem jest eliminacja pionków w piramidzie mafijnej. Projekt jest wciąż ten tenże: przeszkadzamy w biznesie, ujawniamy lokalnych dowódców a wtedy kształtujemy się do starego dzielnicy. Przynajmniej na wstępie pewno się to podobać, już po kilku godzinach odczuwamy zmęczenie również chcemy jak najszybciej zacząć poznawać dalsze wątki fabularne.

Nie bierzemy jednak takiej ofercie. Każdego pionka należy wyeliminować, a dzielnicę przejąć. W specjalnych misjach brakuje też urozmaicenia, a wyjątek od podstawy stanowią jedynie niektóre zadania fabularne, w jakich udajemy kelnera na stypie, uciekamy motorówką istniej także prowadzimy pościg za mężczyzną w jednych szortach. Wówczas dostrzegamy błyskotliwość, nauki oraz pomysłowość twórców, ale potem znów szybko powracamy do tych jedynych schematów.

Każdy wstęp do przyjęcia dzielnicy podejmuje się w formie dialogu Lincolna z bohaterem niezależnym. Obie strony idą na uwaga i bez emocji na osoby opowiadają sobie smutne sprawy oraz planują zemstę - robi to kilku tak, jakbyśmy zatrzymali się do gier sprzed dekady.

Dodatkowo bohater przez wszystek okres nosi w niniejszej jedynej spoconej koszulce oraz wojskowej kurtce oraz teoretycznie siedzi w zrujnowanej piwnicy. Lincoln jest świetnie zarysowaną postacią, w wstępnej fazie jest zupełnie poprowadzony, jednak z etapem nie traktujemy go teraz jak pracownika z krwi oraz kości, który posiada jakiekolwiek potrzeby, poza żądzą zemsty.

Otwarty świat przynosi i inne korzyści. Obszary misji, budynki, magazyny czy domy stoją się naszym rynkiem zabawy. W trakcie akcji czujemy pełną dowolność w zestawie miejsca ataku, przekradnięcia się za częścią straży, i na dodatek wzbogacany arsenał się nie nudzi. Każdą broń „czuć” nieco inaczej a mimo że snajperka zapewnia dystans, więc nic naprawdę nie satysfakcjonuje jak strzał z rewolweru bądź strzelby z swej odległości. zobacz więcej informacji

Strzelanie jest satysfakcjonujące, choć inteligencja przeciwników pozostawia sporo do życzenia. Brutalne eliminacje nożem na starcie bawią, z czasem dają się przesadnie ciężkie i dużo zdecyduje się na ich wyłączenie. Gdy chcemy szybko usunąć zawadzającego strażnika, to niekoniecznie oczekujemy, aby Lincoln z impetem wbił mu nóż w górę, a wtedy cisnął zwłokami o podłogę.

Przydzielanie dzielnic naszym trzem głównym podwładnym - Cassandrze, Vito i Burke'owi - z okresem owocuje atrakcjami na etapie fabuły oraz rozgrywki. W relacje od tego, w czyje ręce trafi kolejna strefa, zyskujemy zyski będące zdolnościami do aktywowania w czasie gry. Z pewnej strony jest obecne urozmaicenie strzelanin, z pozostałej natomiast przesadne ułatwienie, które planuje poczucie ryzyka.

Wezwanie wsparcia w trakcie strzelaniny wyciąga z tarapatów, a z zmiany wyłączanie alarmów policyjnych sprawia, że niebieskie służby tracą jakiekolwiek prawo organizmu oraz do kraju gry możemy o nich zapomnieć. Gdy przejmiemy dalsze dzielnice, pomiędzy trójką podwładnych wzrasta napięcie, gdyż nowo zdobyty obszar możemy dać tylko jednej osobie. Powoduje to do pewnego konfliktu.

New Bordeaux poznajemy głównie dzięki przerywnikom filmowym oraz audycjom radiowym słyszanym w trakcie poruszania się pomiędzy misjami. Tu dużo mogą zauroczyć oryginalne oraz problematyczne czasy niż samo miejsce. Piękno miasta objawia się w nocy, kiedy lampy oświetlają drogi, budynki lśnią z reklam również dekoracji, a bohater nasłuchuje muzyki z przejeżdżających samochodów.

Zbyt szybkie wydanie gry przyniosło te problemy techniczne. Zarówno wersja konsolowa, kiedy oraz komputerowa pozostają na spadki płynności, anomalie oświetlenia za dnia oraz problemy z detekcją obiektów. Błędów technicznych jest wiele, interakcji z otoczeniem niewiele. Choć ogólne wrażenia wizualne są najczęściej pozytywne, niektóre fragmenty miasta zostały wykonane szybko również bez pamiętania o szczegóły.

Jest oczywiste, że Mafia 3 to pomysł z dużym potencjałem, szczególnie dostępnym w pięknym prologu oraz mało świetnie poprowadzonych misjach. Mimo wielu wad, tytuł zachęca do ekranu również niestety go w sumie przekreślić. To ale ten fakt gry, w której twórcy sami sukcesywnie szkodzą własnemu dziełu, poprzez pozbawione sensu rozciągnięcie ciekawej opowieści.

Przez powtarzalne a przede każdym niezbędne przejmowanie dzielnic, dotarcie do końca wyraża się drogą przez mękę, a przecież powinno być przyjemną radością również wyłącznie dobrą zabawą.

Ocena użytkownika: 7/10

Wymagania sprzętowe Mafia III

Minimalne: Intel Core i5-2500K 3.3 GHz / AMD FX 8120 3.1 GHz 6 GB RAM karta grafiki 2 GB GeForce GTX 660 / Radeon HD 7870 lub lepsza 50 GB HDD Windows 7 64-bit

Rekomendowane: Intel Core i7-3770 3.4 GHz / AMD FX 8350 4.0 GHz 8 GB RAM karta grafiki 4 GB GeForce GTX 1060 / Radeon R9 290X lub lepsza 50 GB HDD Windows 7 64-bit